Acción y efecto de abandonar o abandonarse. || Desamparo. || Descuido, negligencia. || Dejadez, desaliño, desaseo. || Sencillez, naturalidad.
ABANDONAR: Dejar en desamparo, desamparar a una persona o cosa. || No hacer caso ni aprecio de una persona o cosa tomo inútil o de poca estima. || Entregar algo a los azares de le desconocido, o a desdichas inesperadas. || Desechar. || Partir, ausentarse. || Desamparar un objeto estimable por no poderlo mantener ni conservar, como abandonar la plaza, el puesto, el campo.
ABANDONARSE: Descuidar uno sus intereses u obligaciones, o su aseo y compostura. || Caer de ánimo, rendirse en las adversidades y contratiempos. || Dejarse dominar por afectos, pasiones o vicios. || Entregarse a determinados sentimientos.
ABANDONABLE: Que puede o que merece ver abandonado.
ABANDONADAMENTE: Con abandono, con descuido.
ABANDONADO, DA: Descuidado, perezoso, desidioso, desaseado, vicioso, libertino.
ABANDONAMIENTO: Abandono.
ABANDONATIVO, VA: Que implica o indica propensión al abandono.
* El abandono en diversas ciencias
* Abandono de personas
* Abandono de menores y exposición de parto
* Abandono de personas mayores de siete años
* Abandono de buque o nave y hombre de la tripulación
* Abandono de educación
* Abandono de cosas
* Abandono de animales y ganado
* Gestiones tras el abandono de las cosas
* Abandono de cosas aseguradas
* Prescripción del plazo de abandono
* Abandono de mina
* Abandono de mercancías
* Abandono de derechos
* Abandono de instancia, apelación, recurso y querella
* El abandono de las obligaciones militares
* Abandono de destino
* El abandono de beneficios eclesiásticos
* El abandono de la gracia en teología